عصر تحلیل | داوود شیخ جبلی: طرح نور را می توان ادامه راه طرحهای گذشته در خصوص مساله حجاب دانست که در کشور به مرحله اجرا درآمده اما متاسفانه بر اساس آمارهای ارائه شده در برخی از موارد اجرای چنین طرحهایی بعضا بازخورد مناسبی در جامعه بدست نیاورده است.
در موضوع حجاب دو مقوله الزام و التزام این روزها مطرح می شود که آیا برای اجرای و نهادینه کردن این مساله اجتماعی و فرهنگی بایستی با بازدارندگی به اصلاح و نهادینه کردن این مقوله فرهنگی پرداخت.
برخی از مسئولین و حتی جوامع مذهبی بر این باورند که بایستی در مساله حجاب و عفاف به نهادهای بازدارنده تکیه کنند در حالیکه جامعه شناسان و حقوقدانان این موضوع را نه تنها راهکار عملی و صحیح نمی دانند بلکه بر این باورند که این اقدام می تواند چهره نهادهای امنیتی بخصوص نیروی انتظامی را در میان اذهان مخدوش کند.
کم کاری نهادهای فرهنگی بازتاب جامعه امروز؟!
« نهادهای متولی فرهنگ کم کاری می کنند.» این موضوعی است که مدیران و روسای انتظامی در کشور مکررا به آن اشاره دارند و بر این باور هستند که اگر دستگاههای متولی فرهنگ به خوبی به رسالت خود در خصوص فرهنگسازی و ایجاد باور ایرانی درباره مسایل فرهنگی و اجتماعی عمل می کردند امروز نیروی انتظامی برای بازدارندگی به میدان نمی آمد.
فرهنگ جوامع غربی در تضاد با باورهای کهن ایرانی
آن سوی دیگر ماجرا کارشناسان مذهبی بر این موضع عقیده دارند چندی است ناهنجاری های فرهنگی در کشور دامنه گسترده ایی پیدا کرده است و این مساله سبب شده تا عقاید و باورهای ایرانی جای خود را به انحرافات فکری و پوششی کشورهای غربی دهند به طوریکه متاسفانه به دلیل عدم ورود مناسب به ترویج و توسعه فرهنگ غنی ایران از سوی دستگاههای متولی فرهنگ باعث شده تا رفتارهای منفی فرهنگی غرب جایگزین آن در کشور شود.
در این میان جامعه شناسان و کارشناسان مسایل فرهنگی و اجتماعی نیز به این اتفاق نظر رسیده اند که رعایت الگوهای مناسب فرهنگی در کشور همچنین جلوگیری از « افراط و تفریط » در اجرای مسایل فرهنگی و اجتماعی می تواند راهکار مناسبی برای بازسازی تفکرات نامناسب تعدادی از نوجوانان و جوانان در خصوص مسایل ابتذال فرهنگ های ناپسند برخی از جوامع دنیا شود.
تا اینجا و با بررسی تجربیات گذشته ثابت می کند که تصویب و اجرای طرحهای متعدد بازدارنده در کشور نه تنها نمی تواند به تنهایی به جلوگیری از این نابسامانی فرهنگی منجر شود بلکه راهی برای گسترش این نوع تفکر به دیگر نقاط جامعه باز می کند.
طرحی که این روزها با محوریت صیانت از عفاف و حجاب با عنوان (طرح نور)توسط نیروی انتظامی به مرحله اجرا درآمده است ، بازتاب گسترده ایی در رسانه های رسمی و غیر رسمی همچنین در میان مردم داشته است.
نظرهای موافق و یا حتی مخالف در این خصوص مطرح شده است که هرکدام با دلایل متعدد بر اجرا یا عدم اجرای این طرح تاکی می کنند.
به جای تمدن، کانال به فاضلاب غرب زدیم
جمله ایی معروف از یکی از بزرگان که باور دارد که « جامعه ایران به جای ورود و استفاده از تمدن و تکنولوژی جوامع غربی وارد فاضلاب غرب در خصوص مسایل فرهنگی شده است.»
ورود پلیس به دلیل کم کاری دستگاههای فرهنگی؟!
در بخش دیگر این یادداشت می توان به اظهار نظرهای کارشناسان امور اجتماعی حوزه انتظامی اشاره که بر این باورند، مراکز و نهادهای متعدد فرهنگی در کشور وجود دارند که سالهای طولانی با موضوعیت فرهنگسازی و حتی اجرای مسایل فرهنگی و اجتماعی شکل گرفته اند. سازمانهایی که طبق آمارهای نهادهای اقتصادی در کشور برخی از آنها دارای بودجه مناسبی نیز برای اجرای طرحهای فرهنگی هستند. اما سوال اینجاست که با توجه به گذشت سالها از تشکیل چنین نهادهایی در کشور آیا این مراکز تا کنون توانسته اند به رسالت اصلی خود یعنی سامان بخشی و فرهنگسازی در حوزه مسایل اجتماعی و فرهنگی بپردازند.
امروز با اجرای طرح عفاف و حجاب منصوب به «طرح نور» و ورود نیروی انتظامی به عنوان مجری این طرح شاهد آن هستیم که عدم ورود مناسب برخی از دستگاههای فرهنگی و اجتماعی برای اشکال زدایی از رفتارها و ناهنجاری های اجتماعی باعث بروز چنین پدیده ایی از سوی نهاد انتظامی شده است.
همانطور که در قبل به آن اشاره شد و مورد تاکید آحاد جامعه نیز است کم کاری دستگاههای متولی فرهنگ در کشور باعث شده تا رفتارهای نامناسب فرهنگی و اجتماعی در میان اقشار مختلف جامعه بخصوص در میان بانوان رخ دهد که در نهایت نیروی انتظامی مجبور به ورود برای جلوگیری از هنجار شکنی ها شود.
این روزها مقوله حجاب، دغدغه و مورد سوال بسیاری از نخبگان سیاسی، اجتماعی و دینی است و موجب کنش و واکنش برخی از اقشار جامعه بخصوص قشر مذهبی شده است، به همین منظور لزوم بررسی دقیق تر و سامان یافتن آن، بیش از پیش احساس می‌شود.
سوالی که شما باید پاسخ هید…
حال می توان به چند سوال که شاید مورد توجه شما نیز قرار گرفته باشد بپردازیم :
– به دور از سلیقه ها و یا باورهای سیاسی و مذهبی، آیا ورود به فرهنگ و نوع پوشش جوامع غربی با در نظرگرفتن پیشینه فرهنگی ایران جایگاهی دارد و یا اینکه با اصل باورهای و اعتقادهای فرهنگ ایرانی در منافات است؟
– حجاب را می توان پدیده ایی فرهنگی و اجتماعی دانست یا سیاسی و امنیتی؟پایه پذیرش حجاب در میان زنان در یک جامعه دینی، بر اساس سنت است یا قرارداد یا اجبار؟ یا بر مبنای ارزش‌ها، اخلاقیات و عواطف؟ حجاب حق است یا تکلیف یا هر دو آن؟
– حجاب شرعی و حجاب عرفی چه جایگاهی در وضعیت حجاب دارد؟
– آیا مسایلی از جمله فساد اقتصادی، بی‌اعتمادی سیاسی، آشفتگی اجتماعی و رکود فرهنگی را می توان به رعایت و یا عدم رعایت حجاب دانست؟
انتهای پیام/
