به گزارش عصر تحلیل به نقل از ان‌بی‌سی این پژوهش که در ۶۰۰ روستا در بنگلادش انجام شد، بزرگترین کارآزمایی تصادفی‌شده برای نشان دادن اثربخشی ماسک‌های پزشکی در جلوگیری از انتشار کروناویروس در سطح جامعه است. گرچه بررسی‌های کوچکتر قبلی در آزمایشگاه‌ها و بیمارستان‌ها نشان داده‌اند که ماسک می‌تواند به پیشگیری از انتقال کرونا کمک کند، این یافته‌های جدید این اثربخشی را در جهان واقعی در مقیاسی بزرگ نشان می‌دهد.
این بررسی که یافته‌های آن پیش از انتشار در ژورنال‌های پزشکی و داوری همتا به طور آنلاین ارسال شده است، بوسیله پژوهشگران در دانشگاه‌های ییل و استنفورد آمریکا سرپرستی شده است.
یافته‌های این بررسی به خصوص برای کشورهای اهمیت دارد که هنوز پوشش واکسیناسیون بالایی ندارند و بر اقدامات مهارکننده‌ای مانند ماسک زدن و فاصله‌گیری اجتماعی برای کنترل شیوع کرونا تکیه دارند.
مصطفی مبارک، استاد اقتصاد در دانشگاه ییل و یکی از این پژوهشگران درباره این بررسی گفت: پرسشی که درباره سیاست‌های مهار کرونا می‌خواستیم به آن پاسخ دهیم این بود که اگر بتوانیم ماسک توزیع کنیم و افراد را واداریم از آنها استفاده کنند، آیا این اقدام به مهار انتشار کرونا در جامعه کمک می‌کند یا نه؟
مبارک و همکارانش برای ۵ ماه از آغاز ماه نوامبر (آبان) گذشته ۳۴۲۱۲۶ فرد بزرگسال بنگلادشی را پیگیری کردند و به طور تصادفی روستاهایی را انتخاب کردند تا برنامه‌های تشویق استفاده از ماسک را با توزیع رایگان ماسک و ارائه اطلاعات درباره اهمیت استفاده از آن را اجرا کنند.
این پژوهشگران دریافتند در میان حدود ۱۷۸۰۰۰ نفر که در این برنامه‌ها تشویق به استفاده از ماسک شده‌اند، ماسک زدن حدود ۳۰ درصد افزایش و این تغییر رفتار برای ۱۰ هفته یا بیشتر ادامه یافته است. به گفته این پژوهشگران پس از اجرای این برنامه، ۱۱.۹ درصد کاهش موارد علامت‌دار کووید-۱۹ و ۹.۳ درصد کاهش در موارد بی‌علامت با آزمایش مثبت رخ داد.
به گفته این پژوهشگران با وجود اینکه این اثر ممکن است کوچک به نظر برسد، اما نشانه‌ای از این است که ماسک زدن چه مقدار می‌تواند مهم باشد.
مبارک در این باره گفت: «افزایش ۳۰ درصدی در ماسک زدن به کاهش ۱۰ درصدی در موارد کووید منجر شد، حالا تصور کنید اگر افزایشی ۱۰۰ درصدی در ماسک زدن رخ دهد- اگر هه افراد ماسک می‌زندند و ما شاهد تغییری ۱۰۰ درصدی بودیم.»
این دانشمندان می‌گویند با توجه به یافته‌هایشان، ماسک زدن به طور قابل‌توجهی موارد عفونت‌های علامت‌دار سالمندان کاهش می‌دهد و ماسک‌های پزشکی یا جراحی از ماسک‌های پارچه‌ای موثرتر هستند.
این پژوهشگران همچنین اشاره می‌کنند یافته‌های این بررسی در بنگلادش می‌تواند برای کشورهای دیگری که مردم مدت بیشتری را در فضاهای دربسته می‌گذرانند، هم اهمیت داشته باشد. به گفته آنها این برنامه نشان داد می‌توان راهبردهایی را به طور موثر در سطح جوامع به کار بست تا رفتار مردم از لحاظ ماسک زدن تغییر کند.
انتهای پیام/
