این تجلیل در سکوت و بدون هیاهوی رسانه‌ای، نشان داد که می‌توان محبت را به دیگران ارزانی داشت و عزت نفس و کرامت انسان‌ها را هم حفظ نمود. می‌توان با زبان لین، هدیه را لباس معنویت پوشاند.
به گونه‌ای که ارزش‌های مادی تحت الشعاع فضائل انسانی قرار گیرد و ظرایف مدیریتی را چاشنی تجلیل کرد.
امیدواریم این حرکت الگویی باشد برای آنان‌که در تجلیل کردن حسن نیت دارند ولی در شیوه و اقدام حسن سلیقه ندارند.
در چنین شرایطی، برگزار نکردن مراسم تجلیل، بهتر از این نحو برگزاری مراسم است به ویژه آنکه با تبلیغات و هیاهوی زیاد همراه باشد. هر چند همگان معتقدند که مراسم تجلیل یک اقدام نمادین است و آنچه برای خبرنگاران حائز اهمیت است، ایجاد امنیت شغلی، تسری سختی کار به همه‌ی خبرنگاران ، تامین آتیه‌ی خبرنگاران و هم‌چنین ایجاد بستر لازم برای نقادی و شفاف سازی است.
در عین حال همان اقدام سمبولیک “تجلیل از خبرنگار” هم باید با عزت نفس و کرامت انسانی و شغلی این صنف برگزار شود و چنین مراسمی که متعلق به خبرنگاران است با تعامل دو و چند جانبه برگزار گردد تا اصحاب خبر و رسانه هم فرصت پرداختن به مسائل روز را در حضور مسولین داشته باشند.
و در پایان، آنچه در مراسم و وبینار تجلیل گروهی از خبرنگاران مشاهده گردید برخلاف موارد ذکر شده
بود.
امیدواریم درس امسال سرمشق حرکت‌های آینده مسولین قرار گیرد.
انتهای پیام/
