به گزارش عصر تحلیل، شهرستان ریگان در ۳۰۰ کیلومتری جنوب کرمان در منطقه‌ای با ضریب محرومیت بالا واقع شده است. پرجمعیت بودن خانواده‌ها و در مقابل نبود امکانات رفاهی، تفریحی، بهداشتی و آموزشی برای جوابگویی به نیازهای این میزان جمعیت، مردم این منطقه را با فقر شدیدی همراه کرده است.
ریگان، «بی» زیاد دارد
بی‌آبی، بی‌برقی و بیکاری سهم مردم ریگان از محرومیت است البته در این میان می توان به سوتغذیه و کم خونی کودکان، کمبود امکانات بهداشتی، آمار بالای مشکلات روحی و روانی و ازدواج زود هنگام اشاره کرد.
شاید باور این موضوع برای عده‌ایی سخت باشد که هنوز منطقه‌ایی با این حجم مشکلات در فلات مرکزی کشور وجود دارد اما این مساله یک حقیقت تلخ است که صحنه‌ایی از درد و رنج‌های بی پایان را در بخشی از استان کرمان به نمایش گذاشته است.
کپر نشینان ریگان پنجره رو به آسمان ندارند
اهالی روستاهای ریگان اکثرا کپرنشین هستند. کپرهای ۴۰ متری خشتی، گلی با سرپناهی از برگ درختان و زیراندازی از حصیر که تعداد افراد زیادی را در خود جای می‌دهد به نحوی که وقتی وارد کپرها می‌شویم به نوعی با دنیای بیرون از کپرها قطع ارتباط کرده‌ایم همچنین نبود پنجره و ورود نور به داخل کپرها باعث ایجاد مشکلاتی همچون افسردگی شده است. به دلیل نبود امکانات روشنایی و برق در کپرها میزان روشنایی داخل این محل‌ها در روز نیز کم است و باید با نور چراغ قوه یا گوشی تلفن همراه داخل کپر را دید.
۳۰ هزار تومان، مزد روزانه کارگران زحمت‌کش ریگان
بیکاری از مشکلات اساسی این منطقه است، منطقه ای که در آن برای مردان و جوانان آنجا هیچ زمینه و فرصت اشتغالزایی ایجاد نشده است و منبع درآمد اکثر ساکنین اینجا، یارانه است که البته عده‌ای نیز بخاطر نداشتن شناسنامه از این حق محروم هستند.
تنها دلخوشی این مردم فصل برداشت خرما است که می‌توانند با فعالیت از ۶ صبح تا غروب تنها ۳۰ هزار تومان برای مزد روزانه خود دریافت کنند که بعضا آن هم به صورت قسطی پرداخت می‌شود.
درد را از هر طرف بنویسی درد است.
در ریگان بچه‌ها از دکتر و مهندس شدن در آینده می‌گویند دریغا که نمی‌دانند با این سطح امکانات تحصیلی و رفاهی بیکاری تنها گزینه آینده آنها است؛ کودکانی که خواسته‌های آنها را می‌توان تنها در داشتن یک کیف مدرسه یا پوشیدن کفش نو و داشتن یک دوچرخه خلاصه کرد. باور اینکه فارغ از این مسایل در ریگان حتی تلویزیونی برای تماشا بین اکثر مردم وجود ندارد دردی که حتی شنیدنش روح آدمی را به درد می‌آورد.
کمی آنسو تر پیرزنی در سوگ از دست دادن گوسفندهایش عزای نابودی تنها سرمایه زندگیش را گرفته است.
تقریبا ۱۸ سال از زلزه ویرانگر بم می‌گذرد اما هنوز آثار تخریب آن بر در و دیوار خانه‌های خشت و گل مردم ریگان وجود دارد. مخاطراتی که جان آنها را هر لحظه به واسطه فرو ریختن سقف یا دیوار خانه‌هایشان تهدید می‌کند.
با وجود بزرگترین منابع گازی اما ریگان هنوز از این نعمت در بیشتر نقاط و روستاهای خود محروم است به طوری که مردم مجبور هستند برای تامین نیاز خود به آتش برای پخت غذا و نان اقدام به سوزاندن هیزم کنند که متاسفانه این مساله هم مشکلات تنفسی بسیاری برای آنها بوجود آورده است.
جهادی فی سبیل‌الله از اصفهان تا ریگان
گروه جهادی مردم نهاد سیدالشهداء اصفهان با داشتن یک برنامه راهبردی هفت ساله در پنج محور اشتغالزایی، عمرانی، درمانی، آموزشی و فرهنگی از سال ۹۷ شروع به فعالیت در منطقه محروم ریگان کرمان کرده است.
این گروه جهادی با در اختیار گذاشتن منزلی تحت عنوان منزل مددیاری در اصفهان، بیماران شناسایی شده از منطقه ریگان را به اصفهان اعزام و تمام هزینه‌های درمان آنها را پرداخت می‌کند.
تعداد بیماران ریگانی پذیرش شده از سال ۹۷ تا اسفند ۹۸، ۳۰۰ نفر بوده که تعداد ۶۰۰ نفر نیز در انتظار اعزام به اصفهان هستند.
ساخت ۲۸ منزل نوساز برای افراد محروم و آسیب دیده در سیل اخیر، ساخت سرویس‌های بهداشتی جایگزین سرویس بهداشتی‌های صحرایی، تاسیس خانه عالم و جذب روحانی در روستاها با هدف آموزش مباحث دینی، فرهنگی و تجهیز تعدادی از مدارس و همچنین ساخت مدرسه در آینده‌ای نزدیک از جمله اقدامات گروه جهادی سیدالشهداء اصفهان در منطقه ریگان کرمان است.
مردم ریگان هم مردم ایران هستند
در پایان این گزارش می‌توان به این موضوع اشاره کرد که مردم ریگان جزیی از مردم ایران هستند و بایستی به همان نسبت که دیگر هموطنان در نقاط مختلف کشور از امکانات رفاهی زندگی بهره می برند آنها نیز از این امکانات منتفع شوند./
