خبرنگاری نوعی رسالت است؛ رسالتی که وظیفهی ذاتی آن از آگاهی بخشی به توانمند سازی رسیده تا جامعه را به توسعه و کمال برساند. با این توصیف، نام گذاری یک روز به نام خبرنگار تنها اقدام کوچکی در پاسداشت خبرنگاری است و بهانهای اندک برای یادآوری مجاهدتها و ایثار خبرنگاران و اصحاب رسانه که قابل قدردانی است ولی نمیتواند پاسخگوی جامعه رسانهای کشور باشد و اگر قرار است رسانه در بالا بردن توان علمی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی جامعه نقش ایفا کند، نباید خبرنگار به عنوان عنصر زنده پروسه خبر رسانی دغدغه نیازهای اولیه زندگی خودش را داشته باشد و نیازهای ابتدایی وی که حق طبیعی و قانونی هر فرد است به آرزو و رویا تبدیل گردد و هنوز بر سر، سخت بودن شغل خبرنگاری اختلاف نظر وجود داشته یا بیمه خبرنگاران همچنان در هالهای از ابهام قرار داشته باشد.
اگر چه این مسائل در عزم خبرنگاران ما برای تولید خبر و پرداختن به مسائل چالش برانگیز جامعه خللی ایجاد نمیکند کما اینکه شهید صارمی هم با این نگرش و دیدگاه و برای شناساندن تفکرات انحرافی طالبان به عنوان یک فرقه دگر ساخته وهابی خطر را به جان خرید و به شهادت رسید.
رسالت خبرنگاران عزیز است که همچنان در جهت منافع مردم و در راستای شفاف سازی امور گام بردارند و آنچه خبرنگاری را از سایر فعالیتهای علمی، هنری و فرهنگی متفاوت میکند آن است که خبرنگار در راستای روند سنتی و معمول جامعه حرکت نکرده و با پذیرش ریسک بالای سنت شکنی تولید خبر میکند و این رویه است که رسالت خبرنگاری را پویا و متحرک نگه داشته است. امید میرود مسولین کشور، خود را با این روند منطبق نموده تا پویایی و شادابی خبر و خبرنگاری در جامعه حفظ شده و با گردش آزاد اطلاعات در حیطه ارزشها و باورهای اعتقادی و ملی همواره جامعهای به سوی تحول را شاهد باشیم.
رسالت قلم
- نویسنده : شهره باقری